Wednesday, December 18, 2013

පුළුවන්නම් මාව නවත්තන්න...


ඒක කරන්න පුළුවං මට ම විතරයි.. ඔයා කොච්චර උත්සාහ කළත් ඔයා ට මාව නවත්තන්න බෑ. මේක මගේ අයිතිය. 

කඳූ මුදුනින් එන ගඟ මං පවුර වුණා ..........ඔයා 
කොහොම නැවැත්තුවත් මාව මං යන මඟ ගියා
ඔයාගෙ කඳුළුත් අරගෙන මගේ ළඟින් .....තියා
කඳු පාමුල හිනා වෙවී හිඳිමි දෙනෙත් ........පියා

ඔයා කිවුවෙ මං නපුරුයි කියලා.. ඒත් මට ඕන උනේ ඔයාව තනි කරන්න නෙවෙයි.. ඔයාට ඔයාගෙ පාඩුවෙ ඉන්න දෙන්නයි. ඔයාගෙ දුක, ලෙංගතුකම මට නොදැණුනා නෙවෙයි. ඒත් ඒක ආදරය නෙවෙයි.. ඔයාට ඒ ආදරය දැනේවි..

මට ම කියා මල් නැතුවට පිපුණේ කිසි ..........ගසක
යට ම මලේ සුවඳ නිසා බැඳූණත් හිත ...........රසක
රට ම බලා සිටියත් ඔය කඳුළැලි පෙම් .........ඇසක
හෙට ම ඔයත් පෙම් කරාවි පෙර නොකරපු ලෙසක

එදාට ඔයා අද වගේ මට සාප කරන එකක් නෑ.. ඒ වෙනුවට මට ස්තුති කරාවි.. ඔයාව නිදහස් කළාට.. මගේ නැවතුම ඔයා නෙවී.. මට සාප කරලා හරි හිත හදාගන්න.. ඔයා තනන අලුත් ලෝකය සුන්දර, පින්බර එකක් වේවි.. මං ඒ ලෝකෙ නැතුවට.. ඒක මට සතුටක්..

අද පිපිලා හෙට පරවෙන මල බඳු සිත ...........අතැර
මඳ සුවඳින් රස නොනැඟෙන තැන නොම වී නතර
සඳ ඉර සේ ළඟ රැඳෙනා හදකට වී ..............සොඳුර
ළඳ දියතේ හස වපුරන් උණුසුම හැර ...........කතර

4 comments:

වටිනා අදහස් ලියනු මැනේ..