Monday, September 29, 2014

ස්වීප් ටිකට්

පුංචි කාලෙ ඉඳං ස්වීප් ටිකට් කියන්නෙ මට හුරු දෙයක්. අපේ අප්පච්චි සතියකට 10-15 ක් ගන්ට අමතක කරන්නෙ නෑ. රුපියල් 50 කට වඩා ඇදුණු දවසක් මතකත් නෑ. ඒත්.. අප්පච්චි අතාරින්නෙම නෑ. මං ස්වීප් ටිකට් වලට වඩා වෛර කළේ.. අප්පච්චි බොන සිකරැට් වලට විතරයි.. ඇයි සිකරැට් වලට අපට වියදං කරන්ට තියෙන සල්ලි වගේ ම අප්පච්චිගෙත් අපෙත් ජීවිතත් පිච්චෙනවනෙ. සිස්සත්තෙ පාස් උනොත් අප්පච්චිව කැමති කරගන්ට පුළුහං වෙයි.. මට එහෙම හිතුණා.. සිස්සත්තෙ පාස් වෙලා තෑග්ගට මං ඉල්ලුවෙ.. ඔය කරුමක්කාරයො දෙන්නා එක්ක තියෙන ඇයි හොඳයිය නවත්තන්ට කියලා.. මාසෙකට විතර නවත්තපු අප්පච්චි ආයෙම පටං ගත්තා..

උසස් පෙළ පාස් උනාමත් මං ඉල්ලුවෙ සිකරැට් සහ ස්වීප් ටිකට් නවත්තන්ට කියලා.. ඒ පාර නං.. අප්පච්චි සිකරැට් බීම නං නැවැත්තුවා.. ඒත්.. ස්වීප් ටිකට් වලට නං සමු දෙන්ට අප්පච්චිට හිතක් නෑ. 

දැං මං ලොකුයි රස්සාවක් කරන වයස. අප්පච්චි  කිවුවෙ මට තව ඉගෙන ගන්ට කියලා.. මටත් හිතුණා තව ටිකක් ඉගෙන ගන්ට ඕනි කියලා. මං පරිගණක පාඨමාලාවක් හදාරන්ට තීරණය කළා.. මං දන්නවා අප්පච්චිට ලොකු සල්ලියක් නෑ කියලා.. විභාගයක් ලියලා පොඩි ගානක් ගෙවලා කරන්ට පුළුහං පාඨමාලාවක් තමයි මං තෝර ගත්තෙ. අප්පච්චි ඔය ස්වීප් ටිකට් වලට වියදං කරපු සල්ලි තිබුණා නං.. මට හොඳ කෝස් එකක් කරන්ට තිබුණා.. මං එහෙම කිවුවා නෙවෙයි කියැවුණා.. 

මං පොඩි රස්සාවකට ගියා.. එතැන මට හොඳයි. මට වෘත්තිමය සුදුසුකමක් ලැබුණෙ එතැන දී. දන්නෙම නැතුව බඳින වයසත් ඇවිත්... මං කසාද බැන්දා.. ළමයි ලැබුණා.. අප්පච්චි තාම ස්වීප් ගන්නවා..

අපරාදෙනෙ අප්පච්චි.. මොකටද දැන් ස්වීප් අරගෙන..
මට කරන්ට තව වැඩ ගොඩක් තියෙනවා.. අප්පච්චි කියනවා..


චූටි මල්ලිට 150,000/=
ලොකු නංගිට 100,000/=
................
................

ඔය වගේ අපේ හිතවත් ම කට්ටියකගේ නං දාලා ලියපු ලැයිස්තුවක්..මං දැක්කා අහම්බෙන්..

මොකද්ද අප්පච්චි මේ..?
හෙක්.. හෙක්.. ඔය මගෙ ස්වීප් එක ඇදුණාම දෙන්ට කියලා...
මෙයාලගෙන් අප්පච්චි ණයට එහෙම ගත්ත ද?
නෑ නෑ ළමයො.. එයාලට හරියට බැරි අමාරුකම් නෙ..
අපි පුළුවං විදිහට උදවු කරමුකො අප්පච්චි.. ඔය ස්වීප් ගැනිල්ල දැංවත් නවත්තන්ටකො..
අනේ උඹලගෙ කෙරුවාව... කියලා අප්පච්චි මගෙ දිහා සරදම් බැල්මක් හෙළුවා..

===============================================
ඉතුරුවක් නැති උනත්.. මේ වෙද්දි අපි ජීවත් වෙන්ට ඇති තරං හම්බු කළා. අනාගතේ ගැන හිතලා ජීවිත රක්ෂණයකුත් ගත්තෙ.. මළත්.. අඹු දරුවන්ට සහනයක් වෙනවනෙ කියලා හිතාගෙන. ඒත්.. ප්‍රියානි.. මගේ බිරිඳ නිතරම හිටියෙ හරිම බයෙන් මගෙ ජීවිතේ ගැන. දැං ඉතිං බය වෙන්ට දෙයක් නෑ මැරුණොත් ලක්ෂ දහයක් හම්බු වෙනව නෙ.. මං හිනාවෙවී කිවුවට ප්‍රියානි කිවුවෙ.. ලක්ෂ දහයෙන් මක් කරන්ටද මිනිහ නැතුව.. ළමයින්ට අප්පෙක් නැතුව.. කියලයි.. 

ඔය අතරෙ තමයි මං භාවනා පංතියකට ඇතුළු වුණේ.. මිනිස් සිත මහා පුදුමාකාර ශක්තියක් තියෙන දෙයක් කියලා අහලා තිබුණට.. අත් විඳින්ට ලැබුණෙ එහෙ ගියාට පස්සෙ.. බැඳීම් වලින් නිදහස් වෙන්ට වෙන්ට හිතට ලැබෙන ශක්තිය හරිම පුදුමයි.. ඒක විඳින්ට මිසක් කියන්ට බැහැ. මට මේ ගෙවන ජීවිතෙන් චුට්ටක් ඈත් වෙන්ට හිතුණෙ අඹු දරුවො කෙරෙහි අබ මල් රේණුවක තරම්වත් අහිතකින් නෙවෙයි.. ඒක ආත්මාර්ථකාමී හැඟීමක් වෙන්ට ඇති.. 

ඔහොම ගිහිං.. අභිනිශ්ක්‍රමණය කරයි ද දන්නෙ නෑ.. මං ගැන ඕන නෑ.. මේ ළමයි කොහොමද ලෝකෙට මූණ දෙන්නෙ..? 

සිදුහත් කුමාරයා අබිනික්මන් කරපු වෙලාවෙ.. රාහුල කුමාරයා ට කිසි අවුලක් උනා යෑ..? 

ඇයි ඔයාගෙ අප්පච්චි සුද්ධෝදන රජ්ජුරුවොද? ඔයාට ඕන තැනක යන්ට... හැබැයි මාවයි ළමයින්වයි අනාත කරන්නෙ නැතුව.. ඇයි වදේ එක්කො නොබැඳ ඉන්ට ඕන..

හරි හරි.. ඉතිං මං නො එන්ටම යනවා කීවයෑ..? මාසෙකට විතර භාවනා කරන්ට නෙ යන්නෙ..

========================================
අප්පච්චි.. මීට පස්සෙ ටිකට් ගන්නකොට මටත් එක්ක ගන්ට.. මං පොකැට්ටුවෙන් ගත් නෝට්ටුව අප්පච්චි අතේ ගුලි කළේ.. මිදුලේ දඟ කරන පොඩිත්තන් දෙස නෙත් යොමු කරමින්..



Wednesday, September 17, 2014

මං එච්චර හොඳ නෑ


ඊයේ වන තුරු මං හිතාගෙන හිටියේ.. මං මාර හොඳ එකෙක් කියලා.. ඒත් .. හැම දවසෙම රෑ ජාමෙට.. එදා දවස තුළ මං අනුන් වෙනුවෙන් කරපු එක හොඳ වැඩක් මෙනෙහි කරන්ට ඊයෙ මං තීරණය කළා... මෙන්න මේ ලිපිය කියෙවුවහම තමයි .. එහෙම කරලා බලන්න හිතුණෙ..
කිවුවට විශ්වාස කරන්ට සහෝදරවරුණි.. ඊයෙ දවස තුළ.. විතරක් නෙවෙයි.. මේ වන තුරුම .. මම පොයින්ට්ලස්.. 


ඒ විතරක්ය.. හිතට එන නරක සිතුවිළි ගැනත් මං පොඩ්ඩක් ඇහැ ගහගෙන හිටියා.. රාග, ද්වේශ සහ මෝහ.. කියන සිතුවිළි 10-15ක් වත් අඩුගානේ මට මාට්ටු.. 

මං එච්චර හොඳ නෑ.. බොලවු..

Sunday, September 14, 2014

එක්තරා කතාවක් 2..! කෙහෙල් ඇවරිය

එක්තරා කාන්තාවක් එක්තරා පළතුරු කඩේකට ගියේ කෙහෙල් ඇවරියක් මිළට ගන්නට ය.
ගනුදෙනුව අවසන් කරමින් ඇයට කෙහෙල් ඇවරිය පත්තර පිටුවක ඔතා දුන් එහි සිටි එක්තරා සේවකයෙක්  එම පත්තර පිටුවේ පිටුපස රාජ තේජසින් බබලන එක්තරා මහරජ කෙනෙක් ගේ පින්තූරය දැක මෙසේ කීවේය.

අක්කේ බලාගෙන .. පින්තූරෙ උනත් විශ්වාස නෑ.. කෙහෙල් ඇවරියත් කයි..!

Friday, September 12, 2014

එක්තරා කතාවක් 1 - ඒ බරත් අපට නෙ..

එක්තරා කතාවක්
එක්තරා පුද්ගලයෙක්..
එක්තරා දරුවෙක් හුරතල් කරමින් උඩ දමනු දුටු
තවත් එක්තරා පුද්ගලයෙක්..
ඔහොම කරන්ට එපා..
එක්තරා මහරජෙකුටත් ඉස්සර එක්තරා දූ කුමාරියක් ඉඳලා
උඩ දාන්ට ගිහිං වැටිලා මැරුණලු..
දන්නවා නේද කතාව.. යැයි ඇසීය..

අර සරම කැඩිලා ළමයා අතහැරුණු සංගදිය නේදැයි...
තවත් එක්තරා පුද්ගලයෙක් කතාවට සම්බන්ධ විය...

මෙය අසා සිටි එක්තරා කාන්තාවක්..
අනේ ඇත්තට වෙලාව තමයි නේද? අද හිටියානම්.. යැයි කියමින් සිය අත කම්මුලේ තබා ගත්තාය.

මඳ සිනහවක් නැඟූ එතැන සිටි තවත් එක්තරා පුද්ගලයෙක් මෙසේ පැවසුවේය..
අද හිටියානම්.. හප්පේ ඉතිං.. ඒ බරත් අපට නෙ..!

Thursday, September 11, 2014

කලකින් හමු වූ ජූලී

                     
බෙහෙත් ගන්ට කියා මාව නංවාගෙන රියේ
මහත්තයෙක් ළඟට යළිත් දක්කාගෙන ගියේ
පහත්වෙලා බලා මදෙස අත ගා හිස මයේ
යළිත් එන්න කියපි දෙකක් ඉන්ජැක්සොන් තියේ
  
බොන්ටනොවේ දෙන්නෙ බෙහෙත්, ඇඟට තදින් විදී
ඉන්ට හිටින්ටත් බැරි වී, බෙරිහන් දෙමිරිදී
කන්ට ගෙනෙමි පීස' එකක් හිටු බෙරිහන් නොදී
යන්ට යන ගමන් පැවසෙයි ඉවසුම මගෙ මදී
  
පෝලිමෙ පිටුපස ඉන්නා කෙනා දැකල' හුරුයි
වේලි වේලි ඉන්නෙ නමින් අඬ ගසනා තුරුයි
පාලි මොටද මගෙ ඇස් වල වදන් කෝසෙ සරුයි
ජූලි නේද මේ ඉන්නේ, ඈ මට සඳ හිරුයි
  
වැඩිය වෙලා නැති මුත් හනි හනික කතා කළා
නඩය අපේ සී සී කඩ ගිය බැවු සිහිකළා
වඩය නිසා වුණු රණ්ඩුව ගැන ඉඟි බිඟිකළා
කුඩය යටින් යන නෝනගෙ ගමන පමා කළා
  
සැමී, ලිසී දෙන්නම දැන් කොයිබද ඉන්නේ
නිකී, විකී මිය ගිය බව ළඟදිනෙදන්නේ
ෂැගී හරිම සැර, නැත කිසිවක් ඉවසන්නේ
දුගී වෙලා ඇති බව වික්ටර්පවසන්නේ
  
මතක් කළා කියන්න අපෙ යාළුවොදුටුවෝතින්
හිතක් මටත් හිතයි එන්න වටයක් ලැබුණෝතින්
නෙතක් දිදී ජූලිට මගෙ වලිගයවැනුවෝතින්
සෙතක් නොවනු ඇත ඇය මා සෙනෙහෙන්බැඳුණෝතින්
  
අමතක කර පරණ මතක සෙනෙහෙන් අපබැඳුණූ
මොහොතක සුවයම සොයනෙමි මෙදියත් තුළදරුණූ
අහසක එක ඉර ද සඳ ද පායයි විට හිතුණූ
පහසක මහ රසක් කොහිද හිතවත් කම බිඳුණූ