දැන් ලොකුයි.. මගෙ පුතා

වසර දහයකට පෙර
නුඹ මෙලොව එළිය දුටු
ඒ දිනය අමතකව
නෑ පුතේ මට තවම ..

මාස නවයක් පුරා
ඇඟිලි ගනිමින් උන්නෙ
හඬ නඟා කියන්ටයි
මට පුතෙක් ඉන්න වග..

නුඹෙ සුවඳ දැනුණාම
ඒ රසට බැඳුණාම
පුතෙක් යනු රජෙක් බව
පියෙක් ලෙස හැඳින්නෙමි..

අපෙ සෙනෙහෙ කැදැල්ලේ
පුංචි දඟකාරයා
හනේ දැන් ලොකු එකෙක්
කොහොම නම් සිතන්නද..

අඩි තියා ඇවිදිද්දි
මුදු වදන් අමුණද්දි
දැනුණු ඒ සුරතලය
තවම අපෙ සිත් පුරයි..

අනාගත ලෝකයේ
ඔටුණු නුඹ පළඳාවි
ඒ ඔටුන්නට වඩා
අපේ සෙනෙහස බරයි..

එපා තව ලොකු වෙන්න
නොම කියමි පුතණුවෙනි..
ගුණ දහම් රැක ගන්න
එඩි පිරුණු දැඩි සිතිනි..!