යවහන් කවියක අගට යෙදුනාම වැරදියි කියන්නේ ඇයි..?

මෙය බොහෝ දෙනාට තිබෙන ප්‍රශ්නයකි..
සඳැස් කවියේ දී කළ යුතු හා නොකළ යුතු දේ දක්වා කාව්‍ය ව්‍යාකරණ සමූහයක් තිබේ.. ඒවා කාව්‍ය රීතීන් ලෙස ද දැක්වේ..
ඇතැම් විරිත් වලට එළිසමය අත්‍යාවශ්‍ය වීමටත් අනෙකකට එසේ නොවීමටත් හේතුව කිම් දැයි ඇසුවොත් කියන්නට ඇත්තේ ද එය මයි..
මෙයට අමතරව රසය හීන වන බව, වස් වදින බව ආදී පිළිතුරු ද ඉහත ප්‍රශ්නයට දිය හැක.. ය,ව,හ සහ න් යන අකුරු හෙළ බසෙහි ඇති අකුරු අතර අරුතක් නොදෙන අකුරු බවට ඇති පිළිගැනීම ද .. එක් පිළිතුරකි.. 

කවියෙන් පිටතට ගොස් උදාහරණයක් ගනිමු..

ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ දී, පාපන්දු ක්‍රීඩාවේදී මෙන් විශාල බෝලයක් නොගෙන තරමින් කුඩා වූ බෝලයක් යොදා ගන්නේ ඇයි.. ? කවුරු හරි මෙහෙම ඇහුවොත් එය පුදුමයකි.. ඒ ක්‍රිකට් ගහන්නේ කුඩා ප්‍රමාණයේ බෝලයකින් බව හැමෝම දනිති.. එයට හේතුවක් තිබෙන්නට පුළුවන.. ඒත් අප ක්‍රිකට් සෙල්ලම් කරන්න නම් ඒ හේතුව දැන ගෙන සිටිය යුතුමද? ක්‍රිකට් සෙල්ලම් කරන්න අවශ්‍ය නීති, රීති ටික ඉගෙන ගෙන සිටීම හා සෙල්ලම් කරන්න පුළුවන් වීම පමණක් නොසෑහේ ද?

පොඩි කාලේ කට්ටිය එක්කහු වෙලා ක්‍රිකට් ගහනකොට ටෙනිස් බෝලේ පැලුනොත් රබර් බෝලයක් යොදා ගත්තෙමු.. එක පැත්තකට එකෙක් අඩු වූ විට උංගෙක් හෙවත් වැඩිපුර පිතිකරණ වාරයක් දුන්නෙමු.. කට්ටිය ටිකක් අඩු නම් ලාස්ට් මෑන් හෑවු චාන්ස් කියා අවසන් පිතිකරුවාට තනියෙන් වුවද පිතිකරණයේ යෙදීමට දුන්නෙමු..

ඒත් කිසියම් පිළිගැනීමක් ඇති තරඟයක දී සම්මත රීතීන් එසේ වෙනස් කළ හැකි ද? එය, එයට අදාල කවුන්සිලය මඟින් සම්මත කරන රීතීන් ට යටත්ව පැවැත්විය යුතුය..

මට නම් හිතෙන්නේ.. කවි ලිවීමත් එක්තරා විදිහක ක්‍රීඩාවකි.. එහි මූලික රීති පද්ධතිය දැනගෙන තම හැකියාව යොදා ගනිමින් මේ ක්‍රීඩාව කළ යුතුය.. එසේ නැතිව හිතු හිතූ විදිහට පුරාතනයේ හැදූ රීතීන් වෙනස් කරන්නට යෑම බුද්ධිමත් ක්‍රියාවක් නොවේ..

හරියට මාත්‍රා තියලා කවියක් ලියා ගන්ට පුරුදු වෙන්ටත් කලියෙන් සඳැස් රීති වෙනස් කරන්ට යන අය මේ ගැන පොඩ්ඩක් හිතන්න.. ඉස්සෙල්ලා සඳැස් රීති ටික හරියට ඉගෙන ගන්න.. ඔක්කොම ඉගෙන ගන්නකොට ඔය වගේ ප්‍රශ්න ඔලුවට එන එකක් නෑ..

ප.ලි.
යවහන් දෝෂය :එළිසමය තැබිය යුතු විරිතකින් ලියැවුණු කවියක පද අවසන් වන්නේ "ය", "ව", "හ", "න්" යන අකුරු වලින් එකකින් නම්.. එළිසමය රැකීම සඳහා ඊට පෙර අකුරත් යොදා ගත යුතු බව කියැවෙයි.. නැතහොත් එම කවිය යවහන් දොසට හසු වේ.. 

වනේ ගිජිඳාය දුටුවොත් වන සායවලේ පණිඳාය වැටුණොත් ඌ කාය
අතකින් කරවැලකි අතකින් දඬු බෑය
මරණ තුනක් ඇති මිනිසෙක් පැණි කෑය

මේ තියෙන්නෙ අපේ ප්‍රසිද්ධ ජන කවියක්. හැබැයි මේ කවෙහි ඔය කියන යවහන් දොස තියෙනවා.. ඇයි..  අවසන් අකුරට පෙර යෙදෙන අකුර එළි සම කිරීම උදෙසා යොදාගෙන නෑ.. 

යුධයට අරන් ගිය කඩු මුවහත ඇ_______තුව
ගෙදර තියන් ඉන්නද? අද යුධ නැ_______තුව
හෙරලි කොස් පැහෙන තුරු නැත ඉඳ යු___තුව
පොලොස් ගැට කපමු අපි හෙට එකමු_____තුව

මේ තියෙන්නේ නූතන ජන කවි ලෙසින් බ්ලොග් දෙකක (කතන්දර හා බූන්දි)  පළ වී තිබුණු කවියක්.. මෙහි පද අවසන් කර තිබෙන්නේ "ව" අක්ෂරයෙන් වුවත් ඊට කලින් අක්ෂරයත් එළි සම කිරීමට යොදාගෙන ඇති බැවින් යවහන් දොසින් තොරයි..