අන්තිමේ හිත් දෙකම එකම මතයකට ආවා..!

මගෙ හිත පිරී තිබෙන්නේ ඔබ ගැන සිතුවිල්ලෙන්..
එහෙම කාලෙකුත් තිබුණා නේද? 
මට ඇහෙන නෑහෙන ගානට මගේ හිතම මට කෙඳිරුවා..

ඇත්තටම එහෙම කාලයක් තිබුණද? 
ඒ ප්‍රශ්නයත් මගේ හිතෙන්මයි.. ඒ වුණාට අර කලිං හිතට වඩා මේ හිතට පොඩ්ඩක් හිතන්න පුළුවං ද කොහෙද..

එහෙම හිතෙන කාලයක් තිබුණා.. ඒකයි ඇත්ත..
ඒත් දැං..
එහෙම හිතෙන්නෙ නෑ..
ඒත් ඇයි ඒ..
ඕවා හිත හිතා ඉන්න කොහෙද අප්පා වෙලාවක්..
අනික ඉතිං මොනවා හිතන්නද.. එයා ඉතිං මගෙ වෙලා ඉවරනෙ..

හික්.. හික්.. මගෙ වෙලා විතරක් නං මදෑ.. මට එපා වෙලත් ඉවරනෙ.. 

ආයෙත් අර චාරයක් නැති හිත ඉස්සරහට පැන්නා..

එහෙම එපා වෙලා කියන්ටත් බෑ.. 
උදේ පාන්දර මටත් පැයකට හමාරකට කලිං නැගිටගෙන මේ මනුස්සයා අපේ ඕනෑ එපාකම් හැම එකක්ම හොයලා බලනවනේ..

හ්ම්.. ඒ අතින් නං අඩුවක් නෑ..

එහෙනං මොකක්ද එයාගෙ තියෙන අඩුපාඩුව..?

අන්න ආයෙමත් අර හිතන්න පුළුවං හිතෙන් ප්‍රශ්නයක්..

අඩුපාඩුව..? අඩුවක් නං නෑ.. වැඩියක් මිසක..

හෑ..

මං කිවුවෙ එයාගෙ කට ගැන..

කට කට..!

කට පොඩ්ඩක් අඩු වුණ නම්, මොලෙ පොඩ්ඩක් වැඩි වුණ නම්,
මගෙ ගෑණිගෙ වටිනාකම කියල වැඩක් නෑ..


ඒක තමයි අදට ගැලපෙන සිංදුව..
ඔවු ඒක ඇත්ත..

අන්තිමේ ... හිත් දෙකම එකම මතයකට ආවා..