බැරිදා විග්‍රහය! ලංකාවේ දේශපාලනය

අද වන විට බරපතළ ලෙස සෝදාපාළුවට ලක්ව ඇතැයි සැලකෙන.. අතිශය ප්‍රෝඩාකාරී කේෂේත්‍රයක් ලෙස ශ්‍රී ලංකාවේ දේශපාලන ක්ෂේත්‍රය බැලූ බැල්මට පෙනේ. මුහුණුපොතට ගොඩ වූ පසු වැඩිපුරම දක්නට ලැබෙන්නේ තම තමන්ගේ පිළිමලුන්ට දෝෂාරෝපණය කරන එක්තරා දේශපාලක පිරිසක් සරණ ගිය අයගේ සටහන් හෝ ඡායාරූප ය. ඉඳ හිට සමහරු, මෙවැනි පාදඩ දේශපාලකයන් පත් කළ ජනතාවට ද දොස් පවරති.  

ජනතාව යනු හිතා මතා.. 58 ලක්ෂයක් එයාට දෙන්ට.. 62ලක්ෂයක් මෙයාට දෙමු කියා කතාවෙළා ඡන්දෙ දාන එවුන් ටිකක් නොවන බව මුලින් ම පැවසිය යුතුය.. 58 ලක්ෂය ඇතුළේ .. අඩු තරමේ කැපුවත් මහින්ද ජාතියේ උන්දැලා ලක්ෂ 35 ක් වත් ඉන්නා බවට සැක නැත. 62 ඇතුළේ .. කැපුවත් කොළ කාරයෝ ලක්ෂ 25ක් වත් ඉන්නවා සුවර් ය. සතුටට කරුණ ඉස්සරට වඩා උත්තර මාරු කරලා බලන්ට කැමති උදවිය ටිකක් වැඩි එක ය. ඒ ගොල්ලන්ට කියන්නේ පාවෙන ඡන්ද දායකයෝ කියාය. හැබැයි ඒක පට්ට වැරදි ය. උන් අර ඉස්සෙල්ලා කියපු වහල්ලු දෙවර්ගය මෙන් හීන ලෝක වල පාවි පාවි ඉන්නේ නැත.  ප්‍රායෝගිකව යමක් කරන්නට පොඩි හෝ උත්සාහයක් උන් ගන්න එක ගැන අප ගරු කළ යුතුය. හැබැයි ඔය අතර පාවෙන තව සැට් එකක් සිටී.. ඒ ජවිපෙ වැනි සුළුතර පක්ෂ වල අනුගාමිකයෝය. ඔවුන් විශේෂයෙන්ම පාවෙන්නේ ජනාධිපතිවරණයේ දී ය. ඒ ඔවුන්ට පාවෙනවා හැර වෙනත් විකල්ප නැති නිසා ය. නරකම කරුණ නම්..  මන්ත්‍රී වරු ලෙස තක්කඩියන් තේරීමේ වරද ජනතාව පිට පැටවීමයි.. එහෙත් ඇත්තෙන්ම එයට වගකිව යුත්තේ පක්ෂ නායකත්වයයි.. තක්කඩියන් පිරිසක් අතුරින් තෝරා ගැනීම ජනතාවට භාර කළ පසු.. ජනතාව අනිවාර්යයෙන් ම තෝරනුයේ තක්කඩින් පිරිසකි.. මන්ද යත් තක්කඩින් නොවන පිරිස් .. තෝරන ලැයිස්තු වල නොමැති නිසාය. සාපේක්ෂව හොඳ ලැයිස්තුව නිතරඟයෙන් ජවිපෙ වුව.. 71 හා 89 දී ජනතාව ඔවුන් කෙරෙහි ඇති කරගත් පිළිකුල හා අකැමැත්ත තවමත් පවතින නිසා.. ඔවුන්ගේ ලැයිස්තුවට තවමත් ලැබෙන්නේ කුඩම්මාගේ සැලැකිළි ය. 

ඔක්කොම කුණු බෙංගාල බොක්කටය කියා දේශපාලකයාට පස් පඩංගුවේ බණින ජනතාව ගේ කිල්ලෝට වල ඇති හුණු ප්‍රමාණය දේශපාලකයාට දෙවැනි වෙතැයි මට නම් නොසිතේ.. ජනතාව සුචරිතවාදී නොවනතාක් දේශපාලකයා සුචරිතවාදී නොවන අතර.. එහි විලෝමය ද සත්‍ය වේ. අනෙක් අතට වත්මනෙහි ආගමික නායකවරුන්ගේ දුර්වලතා හා වැරදි හැසිරීම් නිසා ද ජනතාව ගුණ දහමින් පිරිහී ඇත. 

පසෙකින් දේශපාලකයා ද, පසෙකින් ආගමික දේශකයා ද, පසෙකින් පාදඩ දොස්තරලා ද, පසෙකින් බාල ටෙලි ද, පසෙකින් අඳබාල නිවේදකයින් ද,  පසෙකින් තිරිසන් ගුරුවරුන් ද, පසෙකින් රැඩිකල් ය කියන ලේඛකයින්, පදරචකයින්, ගායකයින්, සිනමාවේදීන් ඇතුළු කලාකරුවන් ද, පසෙකින් ඉහළ තනතුරු හොබවන නිලදරුවන් ද ඇතුළු මේ සමාජය ම මේ සමාජය විනාශ කරමින් සිටී..

හරියට වලිගෙ පැත්තෙන් කාගෙන එන සර්පයා වගේ ය. 

ඉතින් අපට විකල්ප නැත්තේ ය. ඇත්තේ නම් ඒ මොත්තේ ය. මේ නම් සත්තේ ය.. කූඩුවත් අරං.. අප පියා හැඹිය යුත්තේය..