| නුඹෙ දිවිය පරදුවට තියලා | සෙනෙහසින් |
| මගෙ දිවිය රැකි අයුරු වැසි සහ | හිරු රැසින් |
| මට මතක දිනට පෙර සිට මගෙ | ළඟ තොසින් |
| නිති සිටිය නුඹව නැත අමතක | කිසි ලෙසින් |
| යුග දිවියෙ මිහිර ලගු කොට දරු | පෙම උසින් |
| මඟ නොමඟ කියා දී සුලලිත | මුදු බසින් |
| දහදිය ද කඳුළු කැටයම් කර | මුතු ලෙසින් |
| මගෙ උරට දැමුව හැටි සෙනෙහේ | අනුහසින් |
| මල මිලින වෙන තුරුම ඔද පතුරන | ලෙසින් |
| අත පය ද නැත වසඟ එද ඇත පසු | පසින් |
| කළ මෙහෙය අසම සම විය මට නුඹ | විසින් |
| නුඹ ළඟ ම රැඳෙනු හැකිනම් මිය නොම | ගොසින් |
Monday, January 6, 2014
රැඳෙනු හැකිනම්.. නුඹ ළඟ ම..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
//දහදිය ද කඳුළු කැටයම් කර මුතු ලෙසින්
ReplyDeleteමගෙ උරට දැමුව හැටි සෙනෙහේ අනුහසින්// අපූරු යි. කියන්න වචන නෑ.
මටත් ඔය ටිකමයි කියන්න හිතුනේ.
Deleteදෙන්නට ම බොහොම ස්තුතියි.. එහෙනම්...
Delete2013 නරකම නෑ එහෙනං...
ReplyDeleteහෙක්.. හෙක්.. ඒ මොකෝ..?
Delete//නුඹ ළඟ ම රැඳෙනු හැකිනම් මිය නොම ගොසින්//
ReplyDeleteලස්සන කවියක් ඒ විතරක් නෙමේ ලස්සන ප්‍රාර්තනාවක්
අපූරුයි
බොහොම ස්තුතියි මහේෂ්..
Delete