ස්වීප් ටිකට්

පුංචි කාලෙ ඉඳං ස්වීප් ටිකට් කියන්නෙ මට හුරු දෙයක්. අපේ අප්පච්චි සතියකට 10-15 ක් ගන්ට අමතක කරන්නෙ නෑ. රුපියල් 50 කට වඩා ඇදුණු දවසක් මතකත් නෑ. ඒත්.. අප්පච්චි අතාරින්නෙම නෑ. මං ස්වීප් ටිකට් වලට වඩා වෛර කළේ.. අප්පච්චි බොන සිකරැට් වලට විතරයි.. ඇයි සිකරැට් වලට අපට වියදං කරන්ට තියෙන සල්ලි වගේ ම අප්පච්චිගෙත් අපෙත් ජීවිතත් පිච්චෙනවනෙ. සිස්සත්තෙ පාස් උනොත් අප්පච්චිව කැමති කරගන්ට පුළුහං වෙයි.. මට එහෙම හිතුණා.. සිස්සත්තෙ පාස් වෙලා තෑග්ගට මං ඉල්ලුවෙ.. ඔය කරුමක්කාරයො දෙන්නා එක්ක තියෙන ඇයි හොඳයිය නවත්තන්ට කියලා.. මාසෙකට විතර නවත්තපු අප්පච්චි ආයෙම පටං ගත්තා..

උසස් පෙළ පාස් උනාමත් මං ඉල්ලුවෙ සිකරැට් සහ ස්වීප් ටිකට් නවත්තන්ට කියලා.. ඒ පාර නං.. අප්පච්චි සිකරැට් බීම නං නැවැත්තුවා.. ඒත්.. ස්වීප් ටිකට් වලට නං සමු දෙන්ට අප්පච්චිට හිතක් නෑ. 

දැං මං ලොකුයි රස්සාවක් කරන වයස. අප්පච්චි  කිවුවෙ මට තව ඉගෙන ගන්ට කියලා.. මටත් හිතුණා තව ටිකක් ඉගෙන ගන්ට ඕනි කියලා. මං පරිගණක පාඨමාලාවක් හදාරන්ට තීරණය කළා.. මං දන්නවා අප්පච්චිට ලොකු සල්ලියක් නෑ කියලා.. විභාගයක් ලියලා පොඩි ගානක් ගෙවලා කරන්ට පුළුහං පාඨමාලාවක් තමයි මං තෝර ගත්තෙ. අප්පච්චි ඔය ස්වීප් ටිකට් වලට වියදං කරපු සල්ලි තිබුණා නං.. මට හොඳ කෝස් එකක් කරන්ට තිබුණා.. මං එහෙම කිවුවා නෙවෙයි කියැවුණා.. 

මං පොඩි රස්සාවකට ගියා.. එතැන මට හොඳයි. මට වෘත්තිමය සුදුසුකමක් ලැබුණෙ එතැන දී. දන්නෙම නැතුව බඳින වයසත් ඇවිත්... මං කසාද බැන්දා.. ළමයි ලැබුණා.. අප්පච්චි තාම ස්වීප් ගන්නවා..

අපරාදෙනෙ අප්පච්චි.. මොකටද දැන් ස්වීප් අරගෙන..
මට කරන්ට තව වැඩ ගොඩක් තියෙනවා.. අප්පච්චි කියනවා..

චූටි මල්ලිට 150,000/=
ලොකු නංගිට 100,000/=
................
................

ඔය වගේ අපේ හිතවත් ම කට්ටියකගේ නං දාලා ලියපු ලැයිස්තුවක්..මං දැක්කා අහම්බෙන්..

මොකද්ද අප්පච්චි මේ..?
හෙක්.. හෙක්.. ඔය මගෙ ස්වීප් එක ඇදුණාම දෙන්ට කියලා...
මෙයාලගෙන් අප්පච්චි ණයට එහෙම ගත්ත ද?
නෑ නෑ ළමයො.. එයාලට හරියට බැරි අමාරුකම් නෙ..
අපි පුළුවං විදිහට උදවු කරමුකො අප්පච්චි.. ඔය ස්වීප් ගැනිල්ල දැංවත් නවත්තන්ටකො..
අනේ උඹලගෙ කෙරුවාව... කියලා අප්පච්චි මගෙ දිහා සරදම් බැල්මක් හෙළුවා..
===============================================
ඉතුරුවක් නැති උනත්.. මේ වෙද්දි අපි ජීවත් වෙන්ට ඇති තරං හම්බු කළා. අනාගතේ ගැන හිතලා ජීවිත රක්ෂණයකුත් ගත්තෙ.. මළත්.. අඹු දරුවන්ට සහනයක් වෙනවනෙ කියලා හිතාගෙන. ඒත්.. ප්‍රියානි.. මගේ බිරිඳ නිතරම හිටියෙ හරිම බයෙන් මගෙ ජීවිතේ ගැන. දැං ඉතිං බය වෙන්ට දෙයක් නෑ මැරුණොත් ලක්ෂ දහයක් හම්බු වෙනව නෙ.. මං හිනාවෙවී කිවුවට ප්‍රියානි කිවුවෙ.. ලක්ෂ දහයෙන් මක් කරන්ටද මිනිහ නැතුව.. ළමයින්ට අප්පෙක් නැතුව.. කියලයි.. 

ඔය අතරෙ තමයි මං භාවනා පංතියකට ඇතුළු වුණේ.. මිනිස් සිත මහා පුදුමාකාර ශක්තියක් තියෙන දෙයක් කියලා අහලා තිබුණට.. අත් විඳින්ට ලැබුණෙ එහෙ ගියාට පස්සෙ.. බැඳීම් වලින් නිදහස් වෙන්ට වෙන්ට හිතට ලැබෙන ශක්තිය හරිම පුදුමයි.. ඒක විඳින්ට මිසක් කියන්ට බැහැ. මට මේ ගෙවන ජීවිතෙන් චුට්ටක් ඈත් වෙන්ට හිතුණෙ අඹු දරුවො කෙරෙහි අබ මල් රේණුවක තරම්වත් අහිතකින් නෙවෙයි.. ඒක ආත්මාර්ථකාමී හැඟීමක් වෙන්ට ඇති.. 

ඔහොම ගිහිං.. අභිනිශ්ක්‍රමණය කරයි ද දන්නෙ නෑ.. මං ගැන ඕන නෑ.. මේ ළමයි කොහොමද ලෝකෙට මූණ දෙන්නෙ..? 

සිදුහත් කුමාරයා අබිනික්මන් කරපු වෙලාවෙ.. රාහුල කුමාරයා ට කිසි අවුලක් උනා යෑ..? 

ඇයි ඔයාගෙ අප්පච්චි සුද්ධෝදන රජ්ජුරුවොද? ඔයාට ඕන තැනක යන්ට... හැබැයි මාවයි ළමයින්වයි අනාත කරන්නෙ නැතුව.. ඇයි වදේ එක්කො නොබැඳ ඉන්ට ඕන..

හරි හරි.. ඉතිං මං නො එන්ටම යනවා කීවයෑ..? මාසෙකට විතර භාවනා කරන්ට නෙ යන්නෙ..

========================================
අප්පච්චි.. මීට පස්සෙ ටිකට් ගන්නකොට මටත් එක්ක ගන්ට.. මං පොකැට්ටුවෙන් ගත් නෝට්ටුව අප්පච්චි අතේ ගුලි කළේ.. මිදුලේ දඟ කරන පොඩිත්තන් දෙස නෙත් යොමු කරමින්..