සිංහල අලුත් අවුරුද්ද ගෙවුනේ ගෙවෙන්න්ට තිබුණාට වඩා තරමක් කරදර කාරී ලෙසය. මගේ පුද්ගලික ප්රශ්න නිසා මා හට එසේ දැනුනා වුවද, රටේ බහුතරයකට එසේ නොවන්නට ඇතැයි සිතෙන්නේ.. අවුරුදු සමයේ වෙනදාට සාපේක්ෂව බොහෝ දෑ පහසු මිලට වෙළඳපළේ තිබීම නිසාය. අවුරුදු හමාර කර පැමිණි අපට දක්නට ලැබුණේ.. නව PAYE සංශෝධනයත් සමඟ PAYE Reports සඳහා සංශෝධන කිහිපයක් දේශීය දෙපාර්තමේන්තුව මඟින් ඉල්ලා ඇති ආකාරයයි.. අපගේ Payroll System එක භාවිතා කරන ආයතන කිහිපයක්ම මෙකී සංශෝධන අප මෘදුකාංගය මඟින් සකසා දෙන ලෙස කරන ලද ඉල්ලීම් නිසා අප ආයතනය බෙහෙවින්ම කාර්ය බහුල වී ඇත.
දහසකුත් එකක් රාජකාරි මධ්‍යයේ වුවද, මාගේ රටට වන්නට යන්නේ කුමක්දැයි දැන ගැනීම පිණිස 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය කියවන්නට වීමි..
ව්‍යවස්ථා සංශෝධන ලියැවිල්ලක් සැදීම කොයි තරම් අසීරු වන්නට ඇතිදැයි මා හට වැටහුණේ ලියා ඇති දෑ එකිනෙක ගලපා තේරුම් ගැනීමට ගත් අපමණ වෙහෙසකින් පසුවය. කෙසේ වෙතත්.. එහි ඇති අපබ්‍රංස අතර වටිනා යැයි කියන කරුණු කිහිපයක් මෙසේ සොයා ගතිමි..
1. තොරතුරු වෙත ප්‍රවේශ වීමේ අයිතිවාසිකම
ඕනෑම කෙනෙකු හෝ ආයතනයක් සතු වූ ද, පුරවැසියෙකුගේ අයිතිවාසිකම් රැකගැනීමට හෝ ක්‍රියාත්මක කිරීමට අවශ්‍ය වන්නා වූ ද යම් තොරතුරක් වෙත ප්‍රවේශ වීමේ අයිතිය.. රටේ ඕනෑම පුරවැසියෙකුට හිමි වේ..
මේක ඉතාම අපූරු මෙන්ම අගනා වගන්තියකි.. එහෙත් ක්‍රියාත්මක වීමේ ක්‍රමවේදයන් සැකසිය යුතුය.
2. දෙපාරක් ජනතාව විසින් පත් කළාට පස්සේ ගෙදර යා යුතු බව..
මහින්දට ගහපු කනේ පහරකි... දැලි පිහියක් වන මේ විධායක ක්‍රමය වඳුරෙකු අතට පත්වූවායින් පසුව ජනතාවට වඳුරාගෙන් මිදීමට දුන් තවත් අවස්ථාවකි..
3. ධූර කාලය අවුරුදු 5කට සීමා කිරීම
එතරම් ම ලොකු දෙයක් නොවුනත්.. හැම එකටම 5 නිසා.. මේකටත් 5 මදැයි..
4. ජනපතිවරයා.. පාර්ලිමේන්තුවට වගකියයි..
අත්‍යවශ්‍යම දෙයකි.. එහෙත් වත්මනෙහි ඇති ආකාරයේ පාර්ලිමේන්තුවකට නම් නොවේ..
5. ජනපතිට විරුද්ධව නඩු පැවරිය හැකි/නොහැකි බව ..
මේ හුට්ටප්පරය නම් මට වැටහෙන්නේම නැත.. තේරෙන හැටියට.. මේකාට නඩුවක් දාන එක පෙර පරිදිම කළ නොහැක්කකි..
6. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාව..
මෙකී සභාවේ සංයුතිය ගැන විවිධ මත ඇත..
එහි කාර්යභාරය ලෙස.. සෘජුව ජනපති සතුව පැවති.. ලොකු ලොකු තනතුරු වලට පත් කිරීමේ අයිතිය.. මෙකී සභාවේ නිර්දේශ හරහා සිදුවීම සහ ඔවුනගේ ඇතැම් නිර්දේශ .. ලොකු ලොකු නිලධාරීන් හා සාකඡ්ඡා කිරීමෙන් පසුව සිදු කිරීම යන සංශෝධන ද සාධාරණ ක්‍රමයකට මඟ පාදනු ඇතැයි සිතිය හැක. සමස්ථයක් ලෙස.. මෙකී සභාව.. ජනතාව කෙරෙහි සුබවාදී ව බලපාන සුවිශේෂී ම ආයතනයක් වෙතැයි සිතමි...
7. කැබිනට් මණ්ඩලය 30ක් හා සමස්ථ අමාත්‍ය මණ්ඩලය 70කට සීමාවීම..
ක්‍රියාත්මක වුවහොත්.. තරමක් හෝ හොඳ දෙයකි.. ඉටු වන තුරු විශ්වාස නැත..
කෙසේ වුවත්.. මා බලාපොරොත්තු වූ තරම් ප්‍රබල මට්ටමේ බලය අත්හැරීමක් මෙකී සංශෝධනයෙන් සිදු වන්නේ නැත.. උන්නු හැටියට මළා මදැයි..යන්නට වඩා යමක් සිහි නොවේ.. කොච්චර කයිවාරු ගැහැවුවත් .. අපට සිදු වන්නේ වෙන දේ බලා සිටීමටමය..
දේශපාලකයො වෙනුවෙන් මරාගෙන මැරෙන්න සූදානම් තරමෙ මිනිස්සු ඉන්න රටේ මට නම් කා ගැනවත් ඒ හැටි විශේෂ පැහැදීමක් නෑ. ඔය කවුරුත් අඩු වැඩි වශයෙන් හොඳ නරක තියෙන මිනිස්සු. ඒ උනත් තමන්ට තිබුනු තුනෙන් දෙකෙන් තමන්ගෙ ගොඩ වැඩි කරගන්න විතරක් 18 ක් ගෙනාපු, 17 අහෝසි කරපු හිටපු ජනාධිපතිතුමා මගේ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශෙත් ඕක තිබුනා, මේක නැතිකරන එක හොඳයි වගේ කතා අද කියනකොට එතුමා හොඳ සිහියෙන් ඉන්නවද කියලත් හිතෙනව. ලිඛිත පොරොන්දු දුන්නු හිටපු ජනාධිපතිනිය අන්තිමට නිදහසට හේතු කියමින් එකිනෙකාට චෝදනාවලින් දමල ගැහැව්ව. ඊට සාපේක්ෂව බැලුවම යම් යම් ප්රශ්න තිබුනත් මේ තරමින් හරි ඉදිරියට අඩියක් තියන්න වර්තමාන ජනාධිපතිවරයා අවස්ථාව දීපු එක පැසසිය යුතුයි කියලයි මට නම් හිතෙන්නෙ. අනික බලාපොරොත්තු උනු තරමෙ විධායකයෙ තටු කැපෙන වගන්තිවලට ජනමත විචාරණයකට යා යුතුයි කියල ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය දැනුම් දීල තියෙන නිසා ජනමත විමසුම මගහැරයාමේ ආණ්ඩුවෙ උත්සාහය නිසාත් සමහර කාරණා ඉතිරි වෙනව වගේ. කොහොම උනත් ව්‍යවස්ථාවෙ මොනව තිබුනත් බලය තහවුරු කරගත්තට පස්සෙ තමන්ට ඕන වැඩ හිතුවක්කාරකමට කරන පාලකයො බිහිවුනු රටක මේ දේවල් ක්‍රියාත්මක වීමේ ක්‍රමවේදයන්, ඒ වගේම යම් මහජන උනන්දුවකුත් ඒ සම්බන්ධයෙන් ඉදිරියටත් තිබිය යුතුයි කියල මම හිතනව.
ReplyDeleteසත්තකින්ම..
Delete