ජීවිතය සුන්දර ද!

 

අත් හළ තැනෙක රාගය ඇත .......සැනසීම

සිත් තුළ සැකෙක නැත ඇත්තෙම පැහැදීම

මත් කළ ඇතෙකු වුව කළ හැක .....පැරදීම

පිත්තළ-සරුව වෙති නොදැනම ......විසිවීම

ලෝකය වදිද්දී නිදි මසැස ............වස වසා

මේ කය රැගෙන මා ගියෙ මනැස .පිස පිසා

ගේක ය තියෙන්නේ රස සුවය නැත මුසා

ශෝකය නිගා දී මම නොයමි.....වැලි ගසා

ආදර වදන් යළි බෑ මුමුණන්ට .........නඟේ

කෑදර කමක් තව නෑ සිපගන්ට ........මගේ

ආ දුර ටිකක් දුර මුත් නොකරන්ට ....අගේ

මේ දුර ටිකත් යමු පින් සිදුවෙන්ට ...වගේ

=========================

මෙතුවක් දුර .......................................ඇවිද

ආ පිය සබඳ .................................අත් බැඳ

වී ලෙසින් .......................................සිහි මඳ

බිණූ වදනින් රිදුණි ............................ඒ හද

වදනින් .......................................බැල්මකින්

නැතොත් කිසියම් .......................ලෙසකින්

කරන ලද ......................................දෙයකින්

වැරදුණි ද මට සිතුණි ..............සැණෙකින්

=========================

පාලා අහිංසක ගතියත් මනා ..............කොට

ලීලාවෙන් දැහැමි එන තම පියා ............හට

මාලා දමා නොව පෙන්වා හිනා ...........කට

චූලා තමා පිළිගත්තේ .............දයා .........වට

දියණිය ඉටු කරනු මගෙ හෙට දින ...හීනේ

කරුමය අපේ නුඹ සිඳලන්නට .........ඕනේ

උරුමය සොයා නොදුවන් ගස් ගල් ගානේ

සරණිය වෙයන් දහමට ලං වෙන ....මානේ

නික්මෙන දින ට ඔය චුම්බන .....උරුමයි ද

සක් විති සුවය ලැබුවත් එය ..........පවතියි ද

දුක් විඳ තනපු මහ මන්දිර ........ගෙන යයිද

දැක් මට නිවැරදිව හැකි නම් .........වරදියි ද

============================

සැම හටම එක .....................ලෙස

දැහැමින් ම නිති දෙස ..........දෙස

එන මේ පුඟුලු ......................වෙස

බලති කවුරුත් යොමා .....වපරැස

දිලිසෙන ඇස් .....................ඇතේ

කිසි වෙහෙසකුත් .....නොමැතේ

එනමුදු ...........................නිදිමතේ

නිදි ලබයි ඔහු එදින .......කමතේ

=======================

කමතේ නිදා ගෙන එම මහ රෑ ...තිස්සේ

විපතේ තරම තේරී හදවත .......ගැස්සේ

උපතේ ඉඳං හතලිස් වසරක් ......ඔස්සේ

සපතේ කරමි එදිනයි කමතට බැස්සේ

ඔන්නොහෙ ගෙදර යනවැයි අඩියක් තිවුවා

ගන්නට බෑ හිතා ඇයි සිදු වුණෙ..... මෙවුවා

වෙන්නකො සමා බිරිඳට දරුවට ......කිවුවා

යන්නට ගියා දුව මහගේ නම් ............රැවුවා

බීවේ ඊයෙ වෙනදා බොන ...........තැනින් ද

නෑවේ ගඳ යන්ට කාගේ ................අණින් ද

කීවේ බණ දහම් කොහොමද ...........චමින්ද

යා වේ සිනා ඔරවන් සිටි .................මුවින් ද

බොන්නේ නෑ කියා වැඩ නිම වී .........ඊයේ

පිම්මේ තමා මා නම් පියඹා ................ආයේ

ගින්නේ උනත් ටොපියක් විතරයි ....කෑයේ

දන්නේ නෑ පියේ මට මොනවද ..........වූයේ

දුවටත් ගෙනාවා මං ටොපි මෙන්න ..............කියා

එවිටත් ඇඳ උන්නු කලිසම තුළට ................ගියා

අහිතක් නොම හිතා දැන් දැන ගන්න .......මෙයා

බෙහෙතක් ටොපි කියා ගෙනැවිත් ඇත්තෙ එයා

============================

හැම දෙන .......................සිනාසී

එහි රසය ගැන ...............විමැසී

බණ ගැනත් ..................පැවැසී

එය තැනක් විය සතුට ..ගැවැසී

එයින් පසු හිමි .........................සඳ

සැණෙන් එයි විට ඉඩ .............ලද

දූ දරු සතුට .............................මැද

කමතටත් එළැඹුණි කලක් .සොඳ