භව ගමනක සිහිනය 1

සූරිය ආරච්චි  මහත්තයා මට හමු වුණේ දවසක හැන්දෑවක අසිරිය බලන්න මුහුදු වෙරළක ඉන්නැද්දී.. එතුමා බොහොම සරලව සැහැල්ලුවෙන් හැඳ පැළඳගෙන මාත් එක්ක සිනාමුසුව ඒ හැන්දෑව ගත කරද්දී තමයි මම දැනගත්තේ එතුමා ගුරුකම් කරන ඇදුරෙක් බව. එතුමා හැබැයි බොහොම සාධාරණව රස්සාව කරන කෙනෙක්.. එතුමාගේ හදේ රැඳුණු කතාවක් මට මෙහෙම කීවා..

දවසක් මගේ ගාවට ආවා... එක පිරිමි කෙනෙක්.. එයාට ඕන වෙලා තිබුණේ ගෑණු දරුවෙකුගේ සම්බන්ධයක් නවත්ත ගන්න.. ඒත් මට තේරුණා මෙතැන මොකක් හරි හොරයක් තියෙනවා කියලා.. මම දැරිවිට සෙතක් වෙන විදිහට ගුරුකම කළා.. ඒ නිසා එයාලගේ සම්බන්ධය දිගටම පැවතුණා.. ඒත් පස්සේ  ආරංචි වුණා ඒ දැරිවියි, එයාගෙ පෙම්වතයි, අර මා ලඟට ආව මනුස්සයයි.. ගැටුමකින් පස්සෙ මියෑදිච්ච බව.. ඒ විතරක් නෙවෙයි.. ඒ මනුස්සයා.. අර දැරිවිගේ බාප්පා කෙනෙක්.. බාප්පා මේ දැරිවිව බලෙන් අඹුව විදිහට තියාගන්ට තමයි උත්සාහ කරලා තියෙන්නේ.. අවසානයේ මරණ තුනකින් තමයි මේක කෙළවර වුණේ..

මේක අහද්දි මං හිතුවේ බාප්පලාට මෙහෙම වෙන්න පුළුවන් ද කියලා.. ඒ වගේම සූරිය ආරච්චි මහත්තයා කොයි තරම් හොඳ යතිවරයෙක් ද කියලා හිතුණා.. අපි කතා කරමින් මාවතක් දිගේ ඇවිද ගියා.. අපි දෙන්නා වෙන් වෙන තැනදී එතුමා මට උපදෙසක් දුන්නා..

ඔය වංගු තියෙන උමඟ ඇතුලින් යද්දී.. හිතට මුලා වෙන්නෙ නැතුව යන්න..

මං උමඟ ඇතුලින් යද්දී.. සිතුවිලි වල යම් වෙනසක් ඇති වුණා.. එක දිගටම එකම සිතුවිල්ලක් ඔස්සේ දිගටම හිතෙන්න ගත්තා..

සූරිය ආරච්චි මහත්තයගෙ උපදෙස මතක් වුණ නිසා.. ඒ සිතුවිලි වලින් මිදෙන්න මට පුළුවන් වුණා..

ඒත් එක්කම මගේ ඔළුවේ බර ගතියක් ඇති වෙලා නැති වුණා.. අපේ ජීවිතත් එක්ක අද්භූත දේවල් වල තියෙන සම්බන්ධය මොන වගේද කියලා උමඟින් පිටවුණාට පස්සේ මං හිතන්න ගත්තා..

මතු සම්බන්ධයි..