අවාසනාවට.. ඇත්ත කතාවක්..

දැන් සතියකට විතර කලිං අපේ  පාරිභෝගිකයෙකුට (රජයට සම්බන්ධ ආයතනයකි) අපේ Payroll Software එකේ පොඩි ප්‍රශ්නයක් ඇති වුණා.. දුරකථනයෙන් සහාය දිය නොහැකි මට්ටමක ඒවාට සහාය දීම සඳහා Remote Software එකක් හරහා සම්බන්ධ වීමේ ක්‍රමය මෙතැනදී යොදාගන්නට නොහැකි.. අදාල පරිගණකයට අන්තර්ජාල සම්බන්ධතාව නැති නිසා.. ඉතින් අපි කිවුවේ.. අපේ Software එක හරහා ලබාගත් Database Backup එකක් අපට ඊ- ලිපියකින් එවන්න කියලා.. ඔන්න පහුගිය දවස් ටිකේ ම උත්සාහ කරලා අද උදේ Backup එකක් එවලා තිබුණා.. ඒත් ඒ Backup එක Restore කරන්න බෑ.. Corrupt වෙලා..

ඉතිං වඩාත් හොඳ විසඳුම විදිහට අපේ Staff එකේ කෙනෙක්ව එහෙට යැවුවා..(එයාගෙ නම ඉන්දික කියමුකෝ..) ඉන්දික ගිහිං පරීක්ෂා කරලා බැලුවාම තේරුණු විදිහට ලෙඩේ හොයාගන්න.. Backup එක Office එකට එවීමේ වුවමනාවක් තිබුණා.. Dongle එක ක්‍රියාත්මක වෙන්නෙත් නැති තරමට පරිගණකය හොඳ තත්වෙක තිබුණු නිසා.. එයා Backup එකක් අරගෙන ඒක E-Mail කරන්න කියලා අදාල User (කාන්තාවක්) ට දුන්නා.. එයා E-Mail එක යවන්න කියලා ගිහිං ගොඩාක් වෙලා ගියත් තාම ආවෙ නැති නිසා ඉන්දික එයාව හොයාගෙන ගියා..

යනකොට අපේ User සහ තවත් සගයෙක්.. පරිගණකයේ ලොකු වැඩක්.. ඊට පස්සෙ ජවනිකාව මේ වගෙයි..

U: එන්න ඉන්දික.. (අතින් සන් කරයි.)
I : මිස් අර E-Mail එක යැවුවද?
U: ආ.. ඒක තමයි මේ යවන්න හදන්නේ..
U ගේ සගයා.. Notepad වලින් විවෘත කරගත් ගොනුවක තැනින් තැන ඇති අපැහැදිලි යමක් මකා දමමින් සිටී.. එය ඔහු කරන්නේ දැඩි අවධානයෙනි..
I : (මඳක් විපරමින් ඒ දෙස බලා හිඳ.. ) ඔය මොකද කරන්නෙ..?
සගයා: මේක මල්ලි එයාට තේරුම් ගන්න පුළුවං විදිහට යවන්න එපාය.. අනික Open කරගන්නත් බෑ නෙව..
I : මේ ඒ Backup එකද?
සගයා: ඔවු..
I: අපෙ අප්පේ.. ඕක දෙන්න මෙහාට.. ඕක එහෙම වෙනස් කරන්න යන්න එපා.. ඕක Backup එකක් නේ..
සගයා: එතකොට එයා Open  කරගන්නේ කොහොමද?
අපේ සගයා මුවින් නොබැණ ඔහුව එතැනින් නැගිට්ටවා.. E-Mail එක අපට එවුවායින් සාර්ථකව ප්‍රශ්නය විසඳාගන්නට හැකි විය..
පසුව දැනගත් පරිදි සගයා.. අදාල ආයතනයේ.. IT පිළිබඳ වැඩ්ඩාය.. ඔහු හිතාගෙන ඉන්නේ ඔහු සියල්ල දන්නවා කියාය.. එහෙත් ඔහුගේ දැනුමේ තරම..! Backup එක එවන්න මේ තරම් කල් ගියේ ඇයිද කියා දැන් අපට වැටහේ.. යළිත් නම් මෙවැනි පණ්ඩිතකම් කරන්නට එපා යැයි.. ඉන්දික විසින් ඉතා කාරුණිකව පැහැදිලි කර දුන්නද? එය එසේ සිදුවේ දැයි.. තවමත් ඇත්තේ සැකයකි..
==============================================
මේ කතාව නිසා මට පරණ කතාවක් මතකයට නැගුණි..
==============================================
එක්තරා ගමක ශක්තිමත් තරුණයෙකු සිටියේ ය.. ඔහු කෙතරම් ශක්තිමත් ද යත් ගමේ ඉහලට දිවෙන පාරේ වූ ඉතා විශාල ආනතියකින් තිබෙන කන්ද ඔහු පාපැදියේ තවත් අයෙකුව නංවාගෙන පැද්දේය..
දිනක් ඔහුට මේ කන්ද පාමුල දී ඔහු ප්‍රිය කරන ගැහැණු ළමයෙකු හමු විය..
නංගි එන්න මේ ටික මං ගිහිං දාන්නම්.. ඔහු කීවේ ආඩම්බරයෙනි..
දැන් කාලේ මෙන් කාර් බාර් නැති එකල අපේ හැඩි දැඩි මිත්‍රයාගෙන් ලද ඇරයුමෙන් සතුටු වුවත්.. පාපැදියේ යෑමට ඇති බිය නිසාම තරුණිය මඳක් අදිමදි කළාය..
එහෙත් තරුණයා කීවේ.. අයියෝ නංගි බය වෙන්න එපා ඔයිට වැඩිය ලොකු අය දාගෙන මම මේ කන්ද පැදලා තියෙනවා.. කියාය..
ඉතිං දැන් නංගීත් නැංගාය.. කන්ද මඳ දුරක් යද්දී.. තරුණයාට දැනුණේ වෙනදා මෙන් පාපැදිය පදින එක පහසු නොවන බවයි.. උපරිම උත්සාහ කිරීමෙන් පසු බිමට බැසගත් තරුණයා හති හලමින් පැවසූවේ..
පුදුම වැඩක්නේ නංගි.. වෙනදට මං ඔයිට වැඩිය බර අයත් දාගෙන පදිනවා.. කවදාවත් මෙච්චර අමාරු වුණේ නෑ නේ. කියලාය..
නංගි කීවේ..
"අනේ ඒක තමයි අයියා මං මුලින්ම කීවේ.. මං හරිම බයෙන් ආවේ.. ආපහු පල්ලමට යයි කියලා.. කොයි එකටත් මං බ්‍රේක් එක අල්ලගෙනම ආවා.."

* කෙටි යෙදුම්..
I:  ඉන්දික
U: User
ප.ලි
ඇත්ත කතාව.. පළමු කතාව පමණි..